Tam unuttuk derken yine aklımıza geldin. Ne zaman bir umudun içine dalmaya kalksak o hayali bile bize çok görüyorlar.

Neler yaşamıştık neler çekmiştik sizden. Bi gitmediniz hatta gidip geri geldiniz. Nerde kalmıştık, neler oldu neler ve bu yaşadıklarımızdan sonra aynı hüznü yaşamaya devam edeceğiz. Kimse kimseyi üzmek zorunda değil. Şu yaşadığımız onca felaketten sonra ortak paydamız olan; Yeni Malatyaspor’da kongre sürecinde yaşanılanlar gerçek Malatyasporlu olanları üzdü.

Borcun ne kadar olduğunu bilmiyoruz herkes yazıyor kimi 400 kimi 500 milyon diyor. Hani zamanında; Hikmet Tanrıverdi Malatyaspor Gaziantep karşısında son oynadığı maçta ligden düştüğü kesinleştiği zaman şöyle demişti” YİĞİT DÜŞTÜĞÜ YERDEN KALKMASINI BİLİR” Ne yiğit kaldı ortada nede takım. Dikkatinizi çekiyorum son yıllarda o kadar vurdum duymaz bir hale düştük ki olumsuz her neyi yaşıyorsak unutuyoruz bir anda. Bunları da unutacağız emin olun. Olan ölene oluyor geride kalanlara hiç bir şey olmuyor. Memleket darmadağın olmuş. İnsanlar o kadar çaresizler. Çoğuna memleketimiz gurbet oldu.

Toparlanırmıyız kısa zamanda zor bence. Şehrimizin yarısından çoğu ya yıkıldı ya da yıkılacak, hayallerimiz gitti. İnsanlarımız gitti. Kayısımız tutmaz oldu. En önemlisi çeşmemizden akan suyumuz gitti içilmiyor. Tıpkı; Yeni Malatyaspor gibi darmadağın. Konuşulacak o kadar çok şey varki sıraya koysak ömür yetmez.

Kim hesap soracak diye merakla beklerken aslında olmayacak duaya amin diyoruz.